"Ik ben dood"

Mijn gedachtengang word plots weer zo koud
de mist die langzaam optrekt
en alle warmte om haar heen uitdooft...
als een kaars die vroegtijdig gestorven is
doorheen die brute windermaanden
gevoelloos worden van het "hier zijn"
geen herkenbaar wezen dat naast je staat
je bent hier helemaal alleen
zovlug je ogen zich met water vullen
evenvlug storten ze radeloos neer
ze vinden hun uitweg niet echt meer
ze zijn dood, net zoals ik
het gevoel van gelukkig zijn ontbreekt je
elke dag telkens weer
dagen dat je de wereld aankan
immers, als je je pilletjes neemt
dagen dat het je te veel word
wanneer je even je ware zelf wilt zijn
Ik ben ik niet meer
voor iedereen een goedlachse dame
mijn geest is reeds gestorven
alleen mijn lichaam functioneert nog goed
Ik ben ik niet meer
Ik ben dood...